Wat wonen in Amerika betekent in deze covid tijd

Het was best een klap deze week. We komen niet naar Nederland deze winter. Wat een beslissing. Maar de enige juiste. Misschien geen makkelijke beslissing om te verwerken, maar toch was ik direct ergens opgelucht dat er minder onzekerheid is. Ondanks dat we nu onze 3.5 jarige dochter mogen vertellen dat haar reeds ingepakte koffertje weer uitgepakt mag worden.

Om mijn baan voort te zetten hier heb ik een nieuw visum nodig. Lang verhaal kort: de makkelijkste manier om een nieuw visum te halen is om naar de Amerikaanse ambassade in Amsterdam te gaan. Appeltje, eitje, zou je denken. Ja, dat dachten wij ook. Fijn, eindelijk na drie (!) jaar weer familie en vrienden zien in Nederland en gelijkertijd even een nieuw visum aanvragen.

Ik hoorde van een collega dat de US grens nog steeds dicht was en toen ik de regels opzocht was ik opgelucht dat ‘ouders van een Amerikaans burger’ wel toegestaan werden om te reizen. Aangezien onze dochter een Amerikaans staatsburger is, zag ik daar geen probleem.

Helaas zag ik eerder deze week dat de gemiddelde wachttijd voor het visum dat ik moet hebben langer was dan welk bezoek aan Nederland dan ook. Dat zou mijn baan, huis en hond hier op het spel zetten, aangezien mijn huidige visum af zou lopen in dat tijdsbestek.

Dus kozen we ervoor om de laatste verlenging op mijn huidige visum aan te vragen wat vanaf de bank kan. Niet ideaal, want je kunt met dit visum niet buiten de USA reizen (plus we zien vast de $2000 aan vliegtickets niet meer terug). Dus we gaan waarschijnlijk weer een jaar in zonder onze familie en vrienden gezien te hebben.

Het is een extra klap in mijn gezicht, omdat ik toch wel had verwacht dat mijn dochter wat tijd zou doorbrengen met mijn ouders, haar opa en oma, en mijn zusje en broer en zijn familie. Maar dat gaat in 2021 zeker niet meer gebeuren. En zolang de grenzen dicht zijn kan ook niemand hier naartoe komen.

Daarnaast is het qua COVID hier ook echt een bende en weet ik niet of ik iemand van mijn familie het risico hier moet laten lopen. Ik bedoel, nu de scholen deze weken weer open gaan, is het wachten op een stijging in het aantal covid besmettingen. Uit voorzorg houden we onze dochter thuis. We weten wat de cognitieve en sociale voordelen zijn van haar naar de Montessori te sturen die hier slechts een paar blokken vandaan zit, maar het is het risico niet waard.

Is het allemaal kommer en kwel? Absoluut niet! We genieten nog steeds met volle teugen van deze gave plek op de aarde om te wonen. Prachtig weer en dicht bij de oceaan. Daarnaast gaat m'n carrière lekker, zitten we goed in ons vel, en is onze dochter deze week weer zindelijk geworden. Life’s good!