Als je kindje ziek is

De laatste keer dat ik een blog had geschreven is alweer even geleden en er is een hoop gebeurd. Naud gaat sinds 10 augustus 3 dagen per week naar het kinderdagverblijf. Hij vindt het echt super leuk en heeft er al echt een mattie, een echte vriend en samen gaan ze ook graag op boevenpad. Het is echt super leuk om hem zo te zien genieten en spelen bij het kinderdagverblijf. Hij heeft het daar echt naar zijn zin en is gek op zijn groepsleidsters. Hij doet het super en dat geeft ons ook een goed gevoel.

Bij het kinderdagverblijf weet je dat het een bron van snotneuzen, hoesten en ziekzijn is. En een keer verkouden en ziek ala, maar Naud is echt sinds augustus, week op week af, ziek geweest. En nu in deze tijd van Corona kunnen we dan ook echt weer helemaal niks. Gelukkig heb ik dan nog geen oproep gehad van werk voor invalwerk op de basisschool, maar jammer is het wel en voor Naud ook super vervelend.

Het is altijd zo’n vrolijk mannetje, eet en drinkt veel en slaapt hele nachten en middagen door. Maar sinds augustus eet hij vaak slecht, hoest en snottert hij alles bij elkaar en slaapt gebroken. Uiteindelijk heeft hij 2 antibioticakuren gekregen omdat hij een oorontsteking had en een bovenste luchtweginfectie die maar niet wegging. Hij had hoge koorts en was echt goed ziek.

Het leek eventjes goed te gaan… Hij had weer een week gespeeld op het kinderdagverblijf en had het er enorm naar zijn zin. Het leek allemaal te zijn verdwenen en het ging super! We hadden onze Naud weer terug, dachten we…

Zondagochtend haalde ik hem met een lichte snotneus uit bed, maar verder ging het goed. Het was schitterend weer en we zijn met z’n allen in het bos gaan wandelen. Naud loopt sinds een paar weken zelfstandig en vindt het fantastisch. Hij loopt nu alleen nog maar, het kruipen is afgelopen en nu mogen we rennen haha. Hij gaat als een speer en heeft een glimlach van oor tot oor. In het bos was het zo intens genieten met elkaar. Het was een heerlijke dag en Naud heeft lekker gespeeld met de bladeren, gelachen en veel gelopen. Onze kanjer.

Van zondag- op maandagnacht heeft Naud amper geslapen en veel gehuild. Hij wilde niet lekker slapen en heeft uiteindelijk bij ons gelegen. Maandag overdag was hij ook best hangerig en huilerig, maar in de middag begon hij ook in z’n ademhaling te piepen. Hij dronk wel echt mega veel, veel meer dan normaal, dus dat was wel goed.

Maandagavond werd de ademhaling steeds erger en kon hij weer niet slapen. Ik vertrouwde het helemaal niet en wilde hem tussen ons in hebben liggen, zodat ik het in de gaten kon houden. Het ging van kwaad tot erger en uiteindelijk naar de huisartsenpost gegaan. Daar kon ze het ook horen, maar door het huilen van Naud kon ze met de stethoscoop niet goed luisteren. We zijn naar huis gestuurd dat hij maar gewoon moet uitzieken en dat dit zo geen kwaad kon. Het was weer een heftige nacht en Naud heeft niet kunnen slapen en bleef maar piepen.

Mijn gevoelens gaven aan dat er echt iets niet klopte. Dit was niet gezond. Mijn Naud was niet meer vrolijk, blij, ondeugend en hij wilde de hele dag niet eten en drinken. Alles sloeg hij af en wilde alleen maar hangen. We zijn naar de huisarts gegaan weer en die heeft ons doorgestuurd naar de SEH. Naud was helemaal van slag door die bezoekjes en was mega aan het huilen en krijsen. Hij was amper stil te krijgen.

We hebben met 4 man van alles geprobeerd om hem stil te krijgen, boekjes, knuffels, een opgeblazen handschoen, liedjes, filmpjes. Het duurde uiteindelijk 45 minuten voordat we hem rustig kregen door een filmpje van zichzelf te laten zien, spelend in de bladeren in het bos. Wat vond ik het moeilijk om hem zo van slag te zien, kortademig en ziek. Ik had het er echt moeilijk mee en moest het ook allemaal zelf doen, want Jurgen was aan het werk.

iteindelijk na een aantal uur op de SEH was het dan duidelijk, Naud heeft peuterastma. Het puffen had wel wat geholpen, maar ze wilden hem toch een nacht ter observatie houden vanwege zijn zuurstofgehalte. Ik had het daar wel even moeilijk mee, maar dit was wel het beste voor Naud. Ik mocht bij hem slapen op de kamer en zo kon ik hem ook leren hoe ik hem zijn pufjes moet geven. Het was een onrustige nacht. Naud had extra zuurstof nodig omdat zijn zuurstofgehalte echt te laag was. Naud is helemaal uitgeput in slaap gevallen en ik heb ook af en toe wat geslapen.

Gelukkig mochten we de dag erna weer naar huis. Naud had enorme dorst en trek die ochtend en deed het een stuk beter. We moeten vanaf nu Naud in de gaten houden, blijven observeren en leren signalen te herkennen als hij benauwd begint te worden. Dan moeten we hem weer pufjes geven. Het is wel even iets waar we vanaf nu wel rekening mee moeten houden.

Maar ik ben wel blij dat we er nu achter zijn gekomen waardoor hij steeds zo ziek was. Ik hoop dat dit hem goed helpt en dat we hem dan ook snel kunnen helpen en zorgen dat hij niet meer zo heel erg ziek wordt. We moeten ermee leren omgaan en hem ook leren dat het puffen niet eng is, maar hem vooral zal helpen.