AFGESTUDEERD Gefeliciteerd mama en nu ook juf Moniek

Op 27 mei 2020 was het dan zover, mijn laatste onderdeel van het afstuderen, het examengesprek. Om 14 uur was het gesprek, via teams. Best gek om deze tijd af te studeren, maar we maken er het beste van. Aan de ene kant ook wel fijn via een scherm, minder spanning dan face to face. Jurgen was vrij en zou zich met Naud bezig houden als hij toch wakker zou worden tijdens zijn middagslaap.

Jurgen ging met Dara lekker naar buiten, het zonnetje scheen en zo had ik de rust om het gesprek te voeren in de woonkamer. Ik had mijn pitch al vaak geoefend, maar toch ben je op zo’n moment zo nerveus! Mijn pitch ging best oké, wel iets anders dan geoefend, maar dat wisten zij toch niet.

Het gesprek ging gelukkig sneller dan verwacht, de tijd vloog wel voorbij. Ik moest daarna uit het gesprek zodat zij konden overleggen. Jurgen kwam met Dara naar binnen om samen met mij te wachten op de uitslag.

Jeetje, wat duurde dat kwartier toch lang! Ik liep maar te ijsberen en was zo gespannen! Toen werd ik ineens weer toegevoegd aan het gesprek. Het verlossende woord was meteen daar: “Ik mag je feliciteren, je bent GESLAAGD.” Oh wauw YES, I DID IT!

Haha wat er toen wel niet door mijn hoofd ging: “Oké rustig blijven, cool blijven, niet huilen, oh wauw ik ben geslaagd, ik kan het niet geloven, het is mij gelukt, oh wacht ze hebben nog een heel verhaal, mag ik aub ophangen, ik wil mijn man knuffelen.”

Dat waren een paar dingen die op dat moment door mijn hoofd gingen. Het ging alle kanten op. Ik wilde wel een gat in de lucht springen en gillen van blijdschap, maar dat heb ik maar niet gedaan. Ze wilden het gesprek nog even doornemen en gaven ook nog feedback en tips mee.

Na het gesprek hebben Jurgen en ik elkaar even goed vastgehouden, tranen gelaten en gelachen. Wat een opluchting, wat een blijdschap, wat een feest en trots. Het is zo’n bizar lang eindtraject geweest met vele hobbels en omwegen, maar het is gewoon gelukt! Ik ben nu officieel gewoon Juf Moniek!

Meteen mijn ouders, broers en zussen gebeld en de vlag buiten gehangen. We hadden mijn schoonfamilie uitgenodigd voor een barbecue, dus die kwamen rond 16 uur bij ons. Meteen met elkaar dat bijzondere moment gevierd! Ik heb van Jurgen een speciale en mooie gouden ring gekregen, mijn schoonouders een gouden armband en mijn schoonzusje ook een mooie armband met hartjes en de twee initialen van Jurgen en Naud erop. We hebben heerlijk gegeten, een mooie avond gehad en vele felicitaties ontvangen.

In het weekend na mijn slagen kwamen op zaterdag mijn lieve vriendin Esmee en haar vriend Lennart bij ons thuis voor een gezellige (ja, alweer)barbecue en zondags zijn we naar mijn ouders gegaan in Stavoren. Ik wilde graag mijn ouders zien na dit bijzondere moment en het samen toch even vieren. We hebben een heerlijke dag gehad samen en genoten van het weer.

Naud vond het weer fantastisch en was weer leuk om opa en oma zo te zien genieten van Naud, daar kunnen wij dan ook weer van genieten. Van papa en mama nog een heel mooi horloge gekregen! Zo kan ik de tijd weer in de gaten houden als ik straks voor de klas sta, ook wel belangrijk haha!

Het voelt soms nog onwerkelijk dat ik nu helemaal klaar ben, dat ik eindelijk het werkveld in mag gaan en dat mag doen waar ik zo blij van word. Ik word ook super blij van mijn gezin thuis, maar dit stukje voor mezelf, waar ik al die jaren hard voor heb gewerkt, daar kijk ik ook enorm naar uit! Ik ben een juf in hart en nieren, altijd al geweest en nu mag ik gaan solliciteren naar een mooie baan. Moeder geworden van een prachtige zoon én afgestudeerd ondanks alle tegenslagen. IK BEN APETROTS OP MEZELF!