Gefrustreerd prinsesje wil meer dan ze kan

Een baby. Wat kun je er eigenlijk mee in de eerste weken en maanden? Weinig. Het ligt te liggen, slaapt bijna de hele dag, krijgt voeding en dan herhaalt het zich opnieuw. Erg leuk hoor, zo'n klein poppetje van ons samen. Helemaal alleen van ons. Helemaal door ons gemaakt. Maar wat zwaar!

Onze prinses veranderde al snel van een rustig slapend, drinkend en poepend meisje in een dametje dat meer wilde dan dat ze kon. Na alle krampen die ze 4 maanden lang gehad heeft (zie mijn eerdere blog) was ze ondanks dat vrolijk... Maar vooral actief!

Het leek wel alsof ze alle maanden in wilde halen en ze begon met 3.5 maand al met poging tot omrollen. Dit deed ze met 4 maandjes van rug naar buik. Ook kon ze al stevig op haar benen staan als je haar ondersteunde.

"Maar ja en dan”, dacht ze? Lig ik hier op me buik en ik kan nog niks. Terugdraaien kan ik wel, maar doe ik niet. Ze dacht: “Ik ga jammeren.” Jammeren werd huilen en daarna begon ze toch te krijsen, de keren dat we niet gelijk naar haar toe liepen. Want mevrouw was klaar met op haar buik liggen en wilde kruipen

Dit resulteerde in weken zeuren jammeren en huilen. Zeer vermoeiend voor ons als ouder, maar o zo trots dat ze dat al kon. Met 5 maandjes begon ze haar knieën onder omhoog te duwen en kon ze een beetje om haar as draaien.

Ze is nu 6.5 maanden en sinds ze 6 maanden is kan ze zelfstandig rechtop zitten. Wat een opluchting voor haar en voor ons! Ze zit nu lekker te spelen en vermaakt zich prima. Nu is het wachten tot ze verder wil dan zitten. Toch kruipen of misschien al staan? Wie zal het zeggen.

Het wordt wel een stuk leuker nu dan de eerste paar weken en maanden, is onze mening.