De eerste babyhapjes…

En toen tikte mijn kleintje de 4 maanden aan. Nieuwe spannende tijden braken aan, want onze kabouter mocht op culinair avontuur en begon aan haar eerste hapjes. Ik, een ware keukenprinses, begon natuurlijk direct met het maken van baby hapjes. Helaas moesten mijn keuken ‘skills’ nog even in de kast blijven, want de eerste baby prutjes zijn onwijs saai. Slechts een soort groente of fruit en wat moedermelk samen in de blender en klaar is de maaltijd. Drie happen verder en je baby zit vol. Dus de grote culinaire spektakels moeten nog even wachten.

We begonnen de dag zo voorspoedig. De kleine vond (en vind) de kinderstoel geweldig (ik ook, zeker na mijn harde werk om een ouderwetse houten stoel op te knappen) en toen ik haar erin zetten ging ze helemaal uit haar dak. Leverde een aantal leuke plaatjes op. Volledig rechtzitten ging nog niet, dus met wat hydrofiele doeken zetten wij haar klem in de stoel en dan gaat het goed.

Het eerste avontuur was wortel. Dat was een echte ‘no go’. De wortel werd nog sneller uit het babylijfje geprojecteerd dan het erin ging en ook werd er erg afkeurend op de lepel gereageerd. Ik zag de kleine bijna denken ‘wat is er met mijn fles gebeurd?’. De rest van het wortelpapje ging in een ijsblokjesvorm en werd in de vriezer gezet voor later (ergens naast die enorme voorraad melk gepropt).

Die middag ging ik toch maar weer aan de gang met de blender. Doel: in die eerste twee maanden van haar culinaire avontuur zo veel mogelijk smaken aanbieden. Het tweede onderliggende doel, namelijk starten met vooral groente omdat fruit er toch wel ingaat, werd die middag al overboord gegooid. De blender maakte een mooie, vloeibare mix van avocado, banaan en melk. Hop in de fles en binnen no-time was deze leeg. Avocado is zeker haar favoriet nu. En aangezien ze maar laag blijft zitten op de gewichtscurve (niet dat ik me zorgen maak) zijn wat extra gezonde vetten niet verkeerd.

Die avond pakte ik toch maar mijn vriend Google erbij om toch eens te lezen hoe andere mensen dat doen, je kindje groente geven zonder dat alles zo spoedig mogelijk naar buiten gewerkt wordt. Daar las ik dat je kindje in het begin voorzichtig zal zijn met smaken en dat de dagelijkse hoeveelheid vast voedsel rond de 3 – 4 eetlepels per dag ligt. Ehhhmmm. Te laat. Die fles ‘milkshake’ was al weg. Conclusie: ik had mijn kindje al veels te vol gestopt met vast voedsel. O o, mijn enthousiasme toch.

Wat later kwam ik mijn dokter tegen in het ‘dorp’. Ik grapte over mijn over-enthousiasme met betrekking tot vast voedsel. Ze moest lachen, maar ze zei ook dat inzichten zijn veranderd en dat je baby veel meer mag hebben dan veel richtlijnen aangeven. Zo lang het hoofdbestanddeel van het voedsel op een dag nog moedermelk is, kan het geen kwaad, zei ze.

Het is zelfs zo dat het aanbieden van kleine hoeveelheden allergenen (zoals bijvoorbeeld pinda’s, noten en koemelk) in het eerste jaar juist de kans verminderen op allergieën (Let op! Vraag eerst advies aan je eigen dokter voor je dit daadwerkelijk toepast op je eigen kind). Dus met een gerust hart gaf ik mijn kleintje die dag haar eerste broccoli papje (hoe spannend: gestoomde broccoli met melk uit de blender). Warempel, dit vond ze ook wel lekker na het zichtbaar overwogen te hebben.

En hoewel ik graag in de keuken sta en niet kan wachten tot ik mijn kleintje de passie voor koken en bakken kan leren, waardeer ik het stapsgewijs papjes maken ook wel. Echter, toen kwam er een onverwachte verassing die mijn ‘baby-hapjes-avontuur’ vereenvoudigde. Van een kennis van ons kregen we drie volle dozen biologische babyvoeding. Allerlei smaken en combinaties van fruit en groente. Tja, hoe graag ik ook zelf de voeding maak, deze maken we toch maar eerst op. En je kunt het al raden, omdat er fruit in elke combo zit gaat het naar binnen als zoete koek.

Maar waar de hapjes interessant waren voor de kleine, werden de luiers interessanter voor ons. Vrij snel na het eerste papje zagen wij verandering in de luierinhoud. En aangezien de darmen nog niet op volledige toer werken, kon je precies zien wat er enkele uren daarvoor ingegaan was. De grootste verandering is dat er nog maar 1 of 2 poepluiers zijn op een dag. Dit in tegenstelling tot de vele melk poepluiers die we ervoor dagelijks hadden.

En we hebben nu echt ontdekt wat het effect van de inlegvellen op de stoffenluiers is. Deze poep blijft mooi zitten op het doekje en kun je super eenvoudig in het toilet mikken. Kind kan de was doen (was het maar zo’n feest). Dus nu, enkele weken in het vast-voedsel avontuur en ik kan zeggen dat ik minder vieze luiers heb en dat ik minder stoffen luiers vies maak in de week.

Dankzij de vaste voeding zijn er ook wat uurtjes slaap bijgekomen. Waar ze eerder van ongeveer 11 uur `s avonds tot 6 of 7 uur in de ochtend sliep, zorgt haar volle maagje nu voor super lange nachten (zo’n 10 tot 11 uur slaap). Heerlijk! Ik kan mijn hele ochtendroutine afmaken (douchen, ontbijten, kolven ed.) en vlak voor ik naar mijn werk ga kan ik een tevreden lachende baby uit haar bedje halen. Ondanks dat ik mezelf nooit als moeder zag, zorgen die momenten er elke ochtend voor dat ik een beetje smelt. Ze ligt dan al even wakker en tevreden rond te kijken en ze is dan zo blij dat je haar kamertje binnen stapt. Die aanblik doet mijn moederhart goed.

Ja, het vaste voedsel avontuur is begonnen. Al stel ik wel weer hoge eisen aan mezelf en aan onze kleine. Het eerste jaar wil ik geen zout en/of suiker aan ons kleintje geven. Dat betekent dus dat ik strakjes zelf de ‘baby koekjes’ kan gaan bakken en mogen papa en mama ook geen zoetigheden meer als de kleine het ziet (ik zucht nu maar vast). Maar goed. Alles met kleine stapjes. Zo maar even kijken of ons kleintje haar potje biologische ‘aardbei, biet, spinazie’ mix lust.