Missende momentjes moederschap

Dat het moederschap een kostbaar bezit is weten we allemaal. Wederom word ik weer met mijn neus op dit feit gedrukt!

Ik kreeg een heupprothese deze maand. Door medicijngebruik kreeg ik last van acuut versleten heupen en lopen ging al maanden moeizaam. Quintin tillen kon ik al een tijdje niet meer en ook de weddingdance op onze huwelijksdag was uit noodzaak versimpeld naar schuifelen. Wel op het mooiste nummer allertijden ‘More than words van Extreme’, ongepland ingezet door een goede vriend. Het maakte voor mij veel goed!

Maar de missende momentjes van het moederschap vallen me toch het zwaarst. Tot zes weken na de operatie mag ik niet voorover buigen, niet zwaar tillen, niet lopen zonder krukken.

Dat betekent dat ik Quintin niet uit zijn wieg kan halen als de dag begint; niet kan instoppen voor zijn middagdutje en wanneer de avond valt; ik mag hem niet uit zijn box halen of erin zetten, ik kan hem niet op de grond zetten of oppakken wanneer hij buikschuivend ons huis aan het verkennen is.

Eten geven lukt gelukkig nog wel en lekker knuffelen op schoot of samen in bed. Momenten waar ik nu dubbel van geniet!

In het ziekenhuis tijdens de opname zag ik hem een uurtje per dag tijdens het bezoekuur. Soms had Quintin geen zin of was hij erg moe. Zelfs zijn knuffeltje Pip die mama gezelschap houdt in het ziekenhuis kan hem dan niet genoeg afleiding geven.

Vervelend was vooral het moment dat Quintin het infuus in mijn arm had ontdekt en ermee wilde spelen, dat wil zeggen, eraan trekken! Dat mag natuurlijk niet van mama en een teleurgestelde en boze Quintin was het gevolg en papa moest hem uit nood weer mee naar huis nemen.

Enorme heimwee had ik op dag 2. Gelukkig mocht ik op dag 3 weer naar huis! Mede dankzij Quintin, want de dokter snapt ook wel dat ik liever thuis bij mijn gezinnetje ben!

Eenmaal thuis is het dus aanpassen. Er komen veel mensen over de vloer om te helpen. Thuiszorg, huishoudelijke hulp, fysiotherapeuten en mantelzorgers. Veelal steeds een ander gezicht, en de bekende oma’s, buren, een vriendin en nichtje. Onmisbaar zijn ze!

Ik had verwacht dat Quintin onrustig zou worden van al deze mensen, maar Quintin lijkt te genieten van alle aandacht en vindt het niet erg dat hij door verschillende familieleden geholpen wordt met luiertjes en in box, wieg of op de grond spelen.

Hij krijgt volop aandacht en vindt alles prima. Wel is het opletten dat hij voldoende rust krijgt, want het is allemaal zo spannend dat hij uit zichzelf niet snel gaat slapen. Enerzijds moeilijk om zelf nu niet zoveel te kunnen doen, anderzijds is het erg fijn dat er zoveel mensen voor ons klaarstaan. Zonder hen zou ik het zeker niet redden!