Het is zover ... van brabbelen naar babbelen

’s Morgens vroeg begint Quintin met brabbelen en het maken van de typische o zo schattige baby geluidjes. Na zijn ochtenddutje mag hij spelen in zijn babygym en begint het vrolijke babbelen weer. Ook als hij ’s nachts zijn flesje op heeft, dus dan praten we over 2 uur in de nacht, heeft hij soms nog 5 minuutjes spraakwater voordat hij en papa en mama in slaap vallen. Soms is er al een klank van ‘mama’ te ontwaren of ‘papa’ en oma heeft natuurlijk het woordje ‘oma’ al kunnen herkennen uit het gebrabbel.

Het komt voor dat hij in zijn wiegje ligt overdag en flinke geluidjes aan het maken is. Eerst maakte ik me zorgen; zou hij teveel onrust hebben en zo zijn drukte proberen kwijt te raken? Maar nadat ik er een filmpje van had gemaakt en opgestuurd naar de fysiotherapeute, stelde ze me gerust: Quintin is zijn keelklanken aan het oefenen! De fysiotherapeut van Quintin was tevreden,.. hij doet goed zijn best! Ook de andere gezondheidshulpverleners zijn onder de indruk.

Laatst waren we met zijn drietjes naar de nefroloog voor mijn controle afspraak. Sydney wilde mee, omdat de vorige berichten wat onzeker waren en dus besloten we Quintin voor deze keer ook me te nemen, want dan kan de arts zien wat het voor een lieve baby is, die met zijn begeleiding op de wereld mocht komen. Toevallig kwamen we die dag net mijn oude nefroloog tegen in de hoofdingang, een professor die inmiddels sinds enkele jaren met pensioen is. Erg blij was ik hem Quintin te kunnen laten zien en als doorgewinterde nefroloog vroeg hij behalve naar Quintin’s gezondheid ook hoe het met mijn nier is.

Precies de reden waarom Sydney meekwam vandaag. Mijn nierfunctie was vóór de zwangerschap 60%, voor een donornier uitstekend. Na de zwangerschap is het 40% en in de loop van het jaar moet duidelijk worden of de nier zich verder herstelt of niet. De bloeddruk speelt een belangrijke rol. Helaas was deze weer te hoog en moet eventjes gemonitord worden. Ook kreeg ik daarom weer een extra medicijn om de bloeddruk te verlagen.

Tijdens het bezoekje aan de behandelend nefroloog in de spreekkamer babbelde Quintin er volop op los. Het was net ná voedingstijd en hij had zijn flesje al op. Meestal doet hij daarna een slaapje, maar dat lukte nu dus niet zo goed. Reden voor hem om wat mopperend te zijn en zijn kreetjes waren redelijk luid, zodat ik de nefroloog niet eens kon verstaan. Gelukkig heeft Sydney er wel wat van opgestoken. In de wachtkamer heeft hij zich ook even laten horen. Ik weet zeker dat alle patiënten die er zaten even goed wakker zijn geschud.