Eerste Sinterklaasfeest met een baby erbij

Eindelijk is het dan zover! Dagen van tevoren druk geweest met cadeautjes kopen, gedichtjes schrijven, versiering in elkaar knutselen en (voor het eerst in mijn leven) walnotentaart bakken, was nu de grote dag aangebroken van het Sinterklaasfeest.

Een huis vol familie, en twee echte zwarte Pieten over de vloer. Natuurlijk is Quintin nog wat klein om te snappen wat er allemaal gebeurt, maar mijn neefje van 6 en nichtje van 10 snapten het des te meer.

En zij vonden het niet erg om de cadeautjes voor Quintin voor hem uit te pakken en zijn gedichtje voor te lezen. Hij kreeg onder andere een ADIDAS joggingbroek (Sinterklaas verwacht vast dat Quintin net zo sportief als zijn papa wordt), een batman jasje, rammelaar, muziekspeeldoosje met kikkers, een trappelzak, een voorleesboekje, een kraakboekje van lilliputiens en last but not least …

Zwarte Piet weet wel wat hij geeft! Het is nog maar net de goede maat, want Quintin weegt al ruim 5100 gram en deze maat Pampers is bedoeld voor baby’s van 3 tot 6 kilo. Maar toch echte Pampers … dat vindt mama wel fijn … want wat is het geval. We kopen vaak de goedkope merk luiers, want eerlijk is eerlijk … zo’n pak kan nog best prijzig zijn.

Toch lekt Quintin vaak door en moeten we hem helemaal verschonen, van rompertje tot broek. Best vervelend natuurlijk, vooral ‘s nachts! En draait de wasmachine ook wel weer een keertje vaker en rijst de vraag, wat is nou goedkoper?? Dus dank u Sinterklaasje, dat we deze Pampers eens uit kunnen gaan proberen en of de billetjes van de baby er écht zo droog bij blijven! Lees mijn blog over mijn ervaring met Pampers.

Op maandag 5 december moest Quintin voor zijn tweede DKTP prik naar het consultatiebureau. Dat vond hij natuurlijk iets minder prettig. Hij zette het op een huilen en stak de overige baby’s aan.

Een golf van huiltjes weerklonk in het consultatiebureau. Waarschijnlijk zijn ze wel wat gewend. Toen ik opperde suikerwater te halen om het ergste leed te sussen, zei de verpleegkundige: "ach, laat maar huilen". Met andere woorden, het gaat wel over. Ik was niet van plan om de hele weg naar huis te lopen met een huilende baby in de kinderwagen. Sydney ging toch even wat suikerwater halen, maar na het aankleden hield ik Quintin even vast en toen hield hij al op met huilen.

Eenmaal in de kinderwagen viel hij als een blok in slaap. Bij de apotheek om de hoek nog ijzer en vitaminen gehaald en thuis snel een flesje melk. Omdat hij na de eerste DKTP prik wat verhoging had, hebben we hem nu preventief paracetamol gegeven. De lichtste dosering, dat wel. Quintin beklaagde zich niet.

Leuk om als gezin samen de feestdagen voor het eerst mee te maken. Je beleeft het toch heel anders.

Vorig jaar speelden we zwarte Piet bij de winkels Even-naar-Sofietje en Het Suykerbuykhuys hier in Arnhem. En renden we mee als Kerstman verkleed met de Santa Run, gingen we vóór de kerst nog een weekendje naar Maastricht en liepen we als kerstengel en Kerstman in de 7straatje in Arnhem over de kerstmarkt.

Dit jaar hebben we Quintin erbij en zijn we een gezin. We zijn meer thuis en als we al ergens aan meedoen, moeten we natuurlijk eerst een goede oppas regelen. Het is wel gezelliger met zo’n kleintje erbij. Ben echter wel benieuwd hoe Oud & Nieuw verloopt. Zal Quintin überhaupt iets van het vuurwerk meekrijgen en zo ja, zal hij ervan schrikken?