Lang leve het middelste kind - het sandwichkind

Zelf ben ik de middelste, het sandwichkind. Vroeger hoorde ik mijn tante een keer vaag iets zeggen dat het zielig voor mij was. Ik luisterde stiekem mee, maar om eerlijk te zijn begreep ik niet helemaal wat ze bedoelde.

Toen ik ernaar vroeg zei ze: “De oudste is bijzonder omdat hij de oudste is en de jongste is weer bijzonder, omdat hij de jongste is en jij bent niks, dus dat is zielig.”

Zelf heb ik het nooit zo gevoeld, integendeel zelfs. Als ik het over mocht doen – en het zelf in de hand zou hebben – zou ik weer het middelste kind willen zijn en wel om de volgende redenen:

1. Je hoeft niet alles te ontdekken, dat is al voor je gedaan. Je loopt met vier de school binnen alsof het de normaalste zaak van de wereld is, want hier ben je immers al honderd keer geweest en dat gaat de rest van je jeugd zo door. Je broer of zus heeft de weg al een beetje voor je vrij gemaakt.  Bij de oudste vinden ze alles nog spannend en gevaarlijk, maar jij mag al veel sneller zelf fietsen, op straat spelen, naar de bioscoop, met vriendinnen op pad et cetera.
2. Er wordt veel minder op je gelet. Oké, ze reageren misschien ietsjes minder enthousiast bij het zien van jouw eerste stapje dan bij nummer een, maar ze letten ook minder op je. Omdat de oudste vaak veel nieuwe dingen meemaakt en de jongste vak meer aandacht nodig heeft zullen ze daar meer op gefocust zijn en zal het minder opvallen als jij stiekem je broccoli onder tafel gooit of je huiswerk een keertje niet maakt.
3. Bij de oudste zijn ze (de ouders) over voorzichtig omdat alles nieuw is en bij de jongste zijn ze over voorzichtig, omdat die nog zo klein en schattig is. Ze hebben gezien hoe snel de anderen groot worden, dus die houden ze graag klein. Jij wordt dus eigenlijk het meest vrijgelaten.
4. Bij jou zullen je ouders waarschijnlijk de meeste ‘baantje’ vervullen. Bij het oudste kind willen de meeste ouders vaak eerst afwachten voordat ze voetbalcoach, hockeytrainer of klassenmoeder worden. Bij nummer twee durven ze het wel aan en bij de jongste hebben ze het wel gezien: been there, done that
5. Jij profiteert mee van de ‘coole’ vrienden van je broer of zus en af en toe kan je weer even klein zijn bij je kleine broertje of zusje
6. Je gaat niet als eerste uit huis later, maar bent ook geen achterblijver. Je kan lekker afkijken bij je grote broer of zus of jij het later ook zo wilt of misschien juist wel helemaal niet. Als jij het huis uit gaat, blijf je niet helemaal alleen over.
7. Je kunt het meestal goed vinden met zowel je oudere broer of zus als je jongere broer of zus, want jij zit er precies tussenin qua leeftijd.

Oftewel, sandwichkind is helemaal zo gek nog niet!