De herfst beleven met een peuter | Samen naar kabouters zoeken

Dinsdag ochtend… Tess is naar de peuterspeelzaal. Mijn lieve buurvrouw nam haar mee op de fiets. Dat is ook haar juf. Ergens onderweg van huis naar school transformeert deze geweldige vrouw van buurvrouw naar juf. Zie je het voor je? Met glitters en zo’n mooi muziekje.

Scheelt mij een half slapende Huub in de draagzak meenemen. Nou ja.. als ie eenmaal in de draagzak zit dan ben je startklaar, maar de handelingen daarvoor ben je best even zoet mee. Nu kon hij lekker blijven slapen en Tess is in goede handen.

Zit je dan met een bakje koffie op de bank. Wasmachine draait en de ramen boven fijn open. Frisse lucht. De herfst is begonnen.. je merkt het aan alles. Blaadjes kleuren en vallen. De wind is kouder en ‘s morgens is het gras nat en de ramen beslagen. Héérlijk deze tijd.

Om samen met Tess door de blaadjes te stampen, kijken naar de paddenstoelen en kabouters zoeken. “Ik zie ze nog niet mama!” Samen zoeken we verder. Maar ook lekker een filmpje kijken op de Tessblet. (Tablet, je snapt hem) koptelefoon op en zo kan ze in haar eigen bubbel op de bank zitten.

Inmiddels lacht ze net als peppa pig.. Onze Tess. Haar lange blonde haar moet los. Net als mijn vriendin Noa! Dat is haar grote Buurmeisje rechts. Dus ik mag per gratie een klein vlechtje maken om die lange slierten uit haar gezicht te houden. En als er gedanst wordt, dan moet ook die eruit. Want schijnbaar dans je beter als je haar helemaal los is. Ik hou ervan.

Huub is morgen 10 weken oud. Wat zijn die weken omgevlogen als je terugkijkt. Hij draagt al maat 62 en slaapt al hele nachten door. Echt waar je leest dit goed! Hele nachten!! Ik weet niet wat me overkomt! Afgelopen weken zat hij in z'n ‘oei ik groei' sprong. Dus dat was pittig, maar sinds een paar dagen slaapt ie als een roos. En als vannacht toch weer anders is.. deze heb ik maar weer te pakken.

Net stond ik er bewust even bij stil. Ik geniet. Eindelijk. Ik ben er even stil van.. Langzaam aan merk ik dat ik weer wat sterker aan het worden ben en niet na een halve dag ben uitgeblust. Zo hoor je je 2 weken na een normale bevalling te voelen denk ik.. en het is nu niet zo dat ik er al helemaal ben, want na een dag gek doen merk ik dat enorm de dag erna. Maar het begin is er!

Hoe fijn dat er op mijn werk meegedacht wordt. Ik krijg de tijd om op te knappen zodat ik straks weer goed in mijn functie aan de slag kan. Geen druk.. geen gezeur. Dat geeft rust. En met zulke nachten als deze heb ik er alle vertrouwen in dat ik over een poosje ook weer de nachtdiensten van de kraamzorg planning aankan!

Ik neem nog een kopje koffie.. en geniet even bewust van het geluk om me heen.. wat een cliché rijkdom. Maar het klopt. En het roodborstje is er ook vandaag.. dag mam!