Een SLAPENDE dreumes na 13 maanden

En zo is het eerste jaar voorbij.. Daar zit je dan met je kopje thee achter de pc en een slapende dreumes in haar bedje. Ja je leest het goed: een SLAPENDE dreumes!! Het heeft dan ongeveer 13 maanden geduurd maar we hebben af en toe een hele nacht slaap. En ik vind het heerlijk!! Wat voel je je een ander mens als je weer eens normale nachten hebt.

Erwin en ik zijn eind januari een klein weekje samen weg geweest. Met z’n tweeën. Ja echt, zonder Tess. Je kunt er het jouwe van vinden, maar wat is dat fijn om er even tussen uit te gaan en niet geleefd te worden door je kleine meiske. Daarbij moet ik vermelden dat mijn geweldige vriendin Kathinka al die dagen bij ons in huis is geweest met haar eigen dochter en een heel leuk hondje Noor. (de hele week benoemd als AAAAI)

Tijdens die dagen zijn we heerlijk uitgerust en een beetje bijgekleurd door de Spaanse zon. Hardgelopen langs de boulevard, zelfs een wedstrijd gelopen daar. En natuurlijk menig terras onveilig gemaakt. Maar je raadt het al, de gesprekken gingen vaak over Tess en wat ze allemaal aan het doen was ? Videobellen en appjes sturen. Ach de afstand werd zo toch wat kleiner. De eerste avond vond ik het moeilijk, maar ik ben ook heel nuchter hoor.. Tess zat thuis en wij hier en dat is nou eenmaal zo dus kunnen we beter gewoon plezier maken want aan zielig doen heeft niemand wat. En dan, we kozen hier toch zelf voor ?

Terugkomen op het slapen. De hele week ging heel goed want Kathinka hield ons keurig op de hoogte. Mevrouwtje Tess sliep niet door maar wel maakte ze aardige uren achter elkaar. En wat denk je?? We zijn thuis en de eerste nacht meteen elke 3 uur!!! Dat was voor mij een behoorlijke eye-opener dat ze eigenlijk gewend was aan mij en elke nacht een flesje melk en knuffels. Ik besloot dan ook resoluut om er mee door te zetten om in elk geval 1 nachtvoeding eraf te krijgen.

Dit met Erwin besproken, want je moet er samen achter staan en de volgende nacht is Tess om 20:30 naar bed gegaan, fles melk erin en om 00:30 kwam ze… Even laten huilen (10 min duurt best lang) Daarna een slokje verdunde diksap en een knuffel. “Hey mama, das geen melk!” Huilen natuurlijk.. Ik heb haar wel een poosje vastgehouden maar ook weer in bedje gelegd, want ze moet zelf leren in slaap te vallen. Na een poosje weer huilen, iets langer gewacht en het riedeltje weer opnieuw. Ander half uur bezig geweest.. Toen viel ze in slaap. Dan denk je heus wel, doe ik dit wel goed? Maar ze sliep tot in de vroege ochtend. En dronk toen een volle fles melk leeg. Nacht 1 doorgekomen.

Nacht 2; Zelfde als de nacht ervoor ongeveer maar!!! Nu na een half uur was het al klaar! HUH? Dan lig je zelf nog onrustig om dat je haar nog een keer verwacht maar nee.. Ik kan me nou niet herinneren of ik nog een uur of 5 nog zo’n sessie heb gehad, maar mijn zelf bedachte regel was; je kunt ca 8 uur zonder melk dus om 20:30 slapen/fles is rond 4:30 of daarna mag je weer melk. (Ja ik heb geprobeerd om om 23:00 een late voeding te geven, werkt niet. Tess doet wat ze zelf wil)

Nacht 3; Om 20:00 naar bed, knuffeltje, liedje zingen, alle knuffels welterusten zeggen, 1 uitkiezen voor extra in bed. (ze heeft 7 knuffels in bed) Soms nog een klein boekje lezen. We hebben inmiddels een heel lief en gezellig bed ritueeltje en dat werkt fijn. Om 05:00 werd ik wakker. Van de kat. De KAT! Die liep door het huis te mauwen en te klieren... want die was gewend aan al die nachtvoedingen Hahahaha! Telkens als ik naar Tess ging, ging ze mee, kopjes geven aan mijn benen. En dat miste ze… Om 7:30 werd onze Tesselientje wakker, dronk en sliep nog een uur.

Dan hoor ik mensen denken, dat had je veel eerder moeten doen. Misschien wel... misschien niet. Een klein meisje is klaar om door te slapen als ze er zelf klaar voor is. En: een moeder is er klaar voor wanneer het zover is. De doorslaapnachten zijn nog niet elke nacht. Soms een week niet. Soms 4 nachten wel. Dat betekent dat Tess sterker word om alleen in slaap te vallen zonder een extra knuffel... En ik ben klaar om die ruimte te geven naar haar toe en niet meteen bij een kikje heen te lopen.

Ze wordt groot.. onze meisje. Haar haar kan in een staartje. Ze staat en loopt achter een wagentje. Probeert zelf een sokje aan te doen.. En komt tussen het spelen door even een knuffeltje brengen. Ik smelt van haar... Elke dag meer. Ik wil niet te veel denken aan; “Als ze iets groter is kan ze misschien wel…” Want ze is nu. En nu gaat het zo snel.. Blijf nog maar even zoals vandaag lieverdje.. Mama houdt van je.