KindjeKlein blogger profiel

Na een fantastische honeymoon op de Dominicaanse Republiek, sloeg bij ons het noodlot toe. Ik kreeg op 26 jarige leeftijd een hersenbloeding. BAM! Die zagen we niet aankomen. Lees verder ...

Tweelingen zitten bij mij in de familie. Het gevoel dat ik zwanger was van 1 kindje heb ik nooit gehad, altijd een tweeling. Toen wij dan ook bij de echo te horen kregen dat ... Lees verder ...

De spanning steeg hoe meer we bij de datum van de echo kwamen. Zal alles goed zijn? Hebben ze het wel goed gezien? Zijn het er niet nog meer?! Lees verder ...

De dame van de echo was iets minder enthousiast. In eerste instantie had ik dat niet eens door, ik zat op een wolk zo groot als Amerika. Ook bij deze baby zat alles erop en eraan. Lees verder ...

Toen kwam het moment waar we natuurlijk het zenuwachtigst voor waren, Baby C. Het blaasje was nog steeds vergroot. Het klepje was nog niet opengeschoten. Deze aandoening komt vaker voor Lees verder ...

Het moment dat baby C in beeld kwam wist ik al meteen: dit is niet goed. De blaas was inmiddels nog verder gevuld en kwam nu tot boven het middenrif. Bizar! De arts keek heel ernstig. Lees verder ...

Ook Baby C was een meisje. Toen wisten we het zeker. Met baby C komt het niet meer goed. Omdat deze dame recht door zee was, hebben wij van haar de verlossende woorden gehad. Lees verder ...

Onze kanjer C is zo ontzettend sterk dat ze nog steeds levend in mijn buik zit. Er wordt zelfs gedacht dat ze misschien nog een dag zou kunnen leven, misschien zelfs 2 of 3 dagen. Lees verder ...

Onze derde kleine, baby C, heeft toch longontwikkeling! Ondanks het weinige vruchtwater wordt hij/zij door zijn twee zusjes gedwongen te bewegen en zijn/haar ademhaling te oefenen. Lees verder ...

De tijd tikt langzaam voorbij en ik merk dat er het een en ander aan het veranderen is in mijn lichaam. De kindjes zijn druk en ik krijg steeds meer harde buiken. Lees verder ...

Is baby C een jongen of een meisje? Ik stel mijn vraag en de artsen gaan op zoek. Ik zie, ik zie wat jij niet ziet en het is een piemel. Het is dus toch een jongen!!! Lees verder ...

De uitslag van de echo was heel slecht voor de kleine jongen. Zijn nieren en darmen zijn geperforeerd en alles is kapot aan de binnenkant. Zo goed als wat het was, zo slecht is het nu. Lees verder ...

De dag is aangebroken. Ze hebben mij slaapmedicatie gegeven zodat ik goede nachtrust zou hebben. Nou ik kan je vertellen, die werken niet bij iedereen, ik heb geen oog dicht gedaan! Lees verder ...

Na 10 minuten komen ze tot de conclusie hij het nog zwaarder krijgt. Onze kleine man gaat het niet redden. Hij krijgt morfine toegediend om rustig aan te kunnen slapen. Lees verder ...

De kleine heeft, ondanks dat hij toch bijna geen longontwikkeling had, nog 2,5 uur geleefd. We hebben alles uitgebreid kunnen bekijken en aan kunnen raken. Hij leek sprekend op mij. Lees verder ...

Het is nog donker en er staat een heldere ster aan de hemel. Hij is bij ons. De zon komt langzaam op en de lucht kleurt iets meer roze dan blauw. Een mooie zonsopgang. Lees verder ...

De tweelingmeiden doen het heel goed. Nog geen 24 uur na de geboorte liggen de meisen op de neonatologie zonder zuurstofslangetjes en snorretjes, huh?! Nu al?! Jup! Trots op onze dames. Lees verder ...

Onze meiden mogen inmiddels kleertjes aan, al is maat 44 nog veeeel te groot, ze waren bij de geboorte 38 en 40 cm. Dus mama moest verplicht shoppen! Ze slapen nu in normale bedjes. Lees verder ...

Cryssie zit nog wel aan alle draadjes en snoertjes. Ze groeit goed, maar ze heeft nog te veel incidentjes om van de apparatuur af te mogen. Lees verder ...

Het voelde heel gek toen we eenmaal thuis waren met de tweeling meiden. Alsof je boodschappen had gedaan, maar dan zonder bonnetje of wisselgeld, je kan niet meer terug. Lees verder ...

Zwanger zijn, het heeft mooie kanten, maar ik zou het nooit meer willen. Ik ben gezegend met twee mooie meiden en een hele mooie ster aan de hemel, die nemen ze mij nooit meer af! Lees verder ...

Ik heb ooit een soort trauma geloof ik ergens opgelopen om poep, ik vind het simpelweg echt heel smerig. Dan zegt iedereen: Nou je gaat er nog heel wat krijgen. JAAAA DAT WEET IK! Lees verder ...

Ondanks deze mooie dingen, stond onze kleine jongen nog in het mortuarium in zijn strooikoker. We wilde allebei wachten op een mooie dag die voor ons goed voelde. Lees verder ...

Met onze meiden gaat het goed! Ze ontwikkelen zich goed. Ze zijn nu ruim 9 maanden en gaan als een speer en ze doen mee met het ToP programma. Cryssie noemen we Duracell. Lees verder ...

Een dag die in het teken staat van al die kleine sterke strijders die de eerste weken hebben moeten vechten voor hun leven. Elke dag komen 48 pasgeboren kinderen in NL in een couveuse. Lees verder ...

Ik kreeg een paar maanden geleden een berichtje van mijn beste vriendin: Zijn jullie straks thuis? Dan komen we even langs. Prima, want ze zijn altijd meer dan welkom. Lees verder ...

Het enige wat door mijn hoofd spookte was: Hoe kunnen ze dit nou verzinnen? Waarom kozen ze niet een van de andere namen? Begreep ze dan niet dat dit echt zo ontzettend veel zeer deed? Lees verder ...

Wat is dit nou? Het was de uitnodiging voor de herdenking van alle kinderen die in de eerste helft van 2018 waren overleden in het AMC. En vandaag was het zo ver. Lees verder ...

Zou ze dit alles echt hebben gemeend? Zou ze echt het lef hebben om dit te doen? Zou ze net als ons hem deze naam geven? Mijn gedachten schoten heen en weer. Op Facebook stond DE foto. Lees verder ...

We hebben net de 1e verjaardag van onze kids achter de rug en wat was het gezellig en leuk, maar toch ook confronterend. Alweer een jaar geleden dat ik onze zoon voor het laatst zag. Lees verder ...

Hoe hebben jullie de 1e verjaardag van jullie kleintje gevierd? Ik wilde het klein houden, maar helaas is dit niet helemaal gelukt en dat is mijn eigen schuld. Lees verder ...

Op zich gaat de combinatie NAH, moederschap en huishouden mij goed af, al zeg ik het zelf. Met wat hulp van mijn man, ouders, schoonouders, zusje en vrienden lukt alles prima. Lees verder ...

Mijn hemel… Ik heb elke keer mazzel gehad dat als het echt mis was, mijn man thuis was. Zo ontsprong ik altijd een beetje de poep-dans. Tot die ene keer dat we gingen zwemmen... Lees verder ...

Wat hebben we in godsnaam allemaal meegemaakt afgelopen jaren! Ik ben dan ook zeer trots op mijn man en toch ook op mijzelf dat we dit samen toch even hebben geflikt. Lees verder ...

Heb je weleens dingen gedaan als moeder zijnde waarvan je dacht dat je dat nooit zou doen? Voordat ik moeder werd dacht ik altijd: Als ik ooit moeder mocht worden zou ik dat nooit doen. Lees verder ...

Helaas is het nog steeds een moeilijk onderwerp en heerst er een soort taboe over om over je overleden baby te praten. Mensen vinden het moeilijk om ernaar te vragen of zijn bang. Lees verder ...

Nog naar 2 weken en dan worden onze 2 monsters alweer 2 jaar! De vlag gaat hier uit, want ze beginnen op de peuterspeelzaal. Is dat gek? Ben ik een slechte moeder als ik er zo over denk Lees verder ...