Ik heb ooit een soort trauma ergens opgelopen om poep

Langzamer hand vind ik alles steeds leuker worden, maar ook heb je minder leuke dingen aan het moederschap. Ja, aanstaande moeders, die zijn er ook! Ik had van de week zo een momentje. Ik heb ooit een soort trauma geloof ik ergens opgelopen om poep, ik vind het simpelweg echt heel smerig. Dan zegt iedereen ‘Nou je gaat er nog heel wat krijgen’. JAAAA DAT WEET IK ZELF OOK WEL!

Ik ging bij één van de meiden de luier verschonen nadat ze in haar Maxi-Cosi had gezeten. Dat drukt zo lekker natuurlijk, maar dat bedacht ik mij pas toen ik de romper aan de achterkant omhoog trok en de poep zo ontzettend onder mijn nagels voelde glijden, geloof me, dan denk je echt waar ben ik aan begonnen! Of duo poepen met een tweeling, dat is ook zo leuk. De één na de ander een concert horen geven zonder een kaartje te hoeven kopen. Kreunen met een knal rood hoofd tot gevolg en een geur waar je u tegen zegt. Maar het heeft ook heel veel leuke kanten en zoals zo vaak word gezegd door iedereen, je krijgt er zoveel voor terug!

De girls beginnen nu te lachen als je hun kamertje binnen stapt om ze wakker te maken. Ze worden nooit wakker zonder te lachen, de één heel anders dan de ander. Dan zie je toch echt wel dat het echt twee verschillende mensjes zijn met een eigen ik. Ik heb van de meiden van mijn babyshower een baby gym gehad, die is favoriet. Dat ding wordt aan diggelen getrapt en afgetuigd en ze hebben er plezier in en gaan ze helemaal los. De energie moet eruit, dan slapen ze lekker. Saemmy had van de week zelfs haar eerste serieuze gesprek met haar tante, echt geniaal! Alsof ze begreep waar het over ging.

Ze houden hun hoofdje omhoog, dan zien ze er al zo vele groter uit en zoveel wijzer dan als ze dat niet kunnen. Ze vinden muziek helemaal fantastisch. Ik ga niet zeggen dat ze al liedjes herkennen maar ze beginnen wel te lachen en te schateren als je wat aangezet hebt. In bad ‘zwemmen’ ze heen en weer en we chillen heel vaak lekker in de tuin als het mooi weer is op het speelkleed.

Binnenkort gaan we een ultieme test doen die bepalend is of we einde van het jaar een weekje in Nederland op vakantie kunnen naar Centerparcs of Landal of iets dergelijks. We gaan babyzwemmen. Ik hoor je denken test? Ja, omdat ik zelf niet tegen het gegalm in het zwembad kan door mijn hersenletsel. Maar wie niet waagt wie niet wint, ik ga het nog een keer proberen. We pluggen die oordoppen erin en gaan met die banaan!

Ook zijn we voor het eerst van de week naar het terras geweest. Mijn man zag dat als een drempel, wat als ze zouden gaan huilen op het terras. Wat zouden mensen dan wel niet denken? Ik heb er maling aan en het ging super goed! Als ze overstuur of ontzettend moe zijn is het een ander verhaal, dan ga ik lekker naar huis maar dat merk je snel genoeg. Ik ben van mening als je kinderen overal mee naar toe neemt dat ze er aan wennen en dat alles een stuk makkelijker gaat.

Ik ben ook totaal niet stil als ze liggen te slapen en ze slapen overal door geen, hun kamer stofzuig ik als ze in hun bedje liggen. Ik ga niet zo stil doen dat je het gras kan horen groeien, dan worden ze straks van alles wakker. Toen ik zelf klein was deden mijn ouders dat ook niet, waardoor ik, ook toen ik klein was, lekker mee uit eten kon en doorsliep door de herrie heen. Echt uiteten wachten we nog even mee, voor nu is het terras genoeg. Als we even quality time willen, dan passen onze ouders op. Want ondanks dat je papa en mama bent, is tijd voor elkaar ontzettend belangrijk!