Superwoman

Het lichaam van een vrouw kán een hoop hebben.

Ik ben de afgelopen 7 maanden niet echt bezig geweest met hoe de boel nou daadwerkelijk in vorm zou vallen. Al maakte ik wel grapjes over het feit dat mijn buik kan praten en dat ik een permanente 3de wal heb hangen. Ik zag mezelf sowieso niet fanatiek naar de sportschool rennen. Jij ziet mij sowieso niet vaak rennen. Mocht jij daar ooit wel getuigen van zijn geweest dan was óf het bier op, of er was echt wat aan de hand.

Ik vind het nog steeds onvoorstelbaar dat ik onze mooie muppet in elkaar heb weten te kleinen. En dat is toch wel het belangrijkste, DIE trots! Ik ben nog nooit in mijn leven, op het fotograferen na ergens zó trots op geweest dan op het feit dat ik Jane heb gedragen en dat zij is wie zij is!

Vaak zie ik verhalen voorbijkomen van vrouwen die onzeker zijn, onzeker zijn geworden of nóg onzekerder zijn na de bevalling. Weet je, niets hangt er in het begin florissant bij. En dat is ook niet zo gek. Alles staat op zijn kop lichamelijk én geestelijk. Daarna gaat alle aandacht, tijd en energie uit naar het mooiste mini mensje.

Vaak betrap ik mezelf (nog) op het feit dat ik (na 7 maanden) nog steeds het comfort van een joggingbroek verkies boven het dragen van een broek. “Oh ja, die heb ik ook nog hangen.” Het gaat er tenslotte om waar jij je goed bij voelt.

Jezelf verslonzen is het andere uiterste.

Toch blijft het belangrijk om jezelf zo af en toe eens te verwennen. Haren in de verf. Make-up op. Het vrouw zijn verdwijnt niet na de bevalling. Al moet ik wel eerlijk zeggen dat als ik weet dat ik standaard rond 22 uur ergens op de bank lig te kwijlen, ik niet overdreven mijn best ga doen op een outfit en al de bijbehorende toeters en bellen. Dan lig ik gewoon Al Bundy stijl ongenegeerd Videoland af te struinen. Ook dat mag máár, jijzelf even blijven herinneren dat er een tijger verschuilt achter die oververmoeide luiaard is dus ook érg belangrijk.

Kortom, jezelf zijn is belangrijk. Ten alle tijden. Onzekerheid is een dingetje. Maar ik vind, persoonlijk, iedere mama mooi en een hele grote badass! Aldus, de volgende keer, als jij in de spiegel kijkt. Wees lief voor jezelf, kijk verder dan alleen het oppervlak. Jij bent het allemaal waard?! Liefs, Lucie