Genieten van elke dag en van het babyzwemmen

Het is alweer even geleden dat ik mijn vorige blog plaatste. Janine was toen vijf weken oud, maar ondertussen is ze alweer 19 weken. Wat gaat de tijd met zo’n kleintje toch snel, ongelofelijk. Begon ze met vijf weken net een beetje naar je te lachen, ligt ze nu soms al te schaterlachen.

Ook kan ze haar handjes ook al super goed gebruiken, ze pakt echt van alles bewust vast en het gaat ook allemaal zo haar mond in. Kortom het is een heerlijk meisje, waar ik maar ook papa uren naar kunnen kijken.

Vooral het bad ritueel is geweldig om te zien, mevrouw heeft namelijk haar benen ontdekt en dat je daar heel hard mee kan trappen. Je kunt je dus wel een voorstelling maken, van hoe de badkamer er na een badje eruit ziet. Echt alles is nat, de vloer, muren, douchcabine en niet te vergeten mama of papa dus ook.

Ze heeft lol voor tien en kijkt je ook heel bewust aan om te zien wat je ervan vindt. Als je dan staat te lachen, gaat er nog een schepje boven op. Ik kan er ook echt niet boos om worden, het is gewoon te leuk om te zien hoeveel plezier ze heeft. Het heeft ook voordelen, de badkamervloer word nu regelmatig gedweild. Alles van de positieve kant bekijken, zullen we maar zeggen.

Omdat ze zo gek op badderen is, werd het dus tijd om te gaan babyzwemmen. Ik kan je zeggen dat is een hele onderneming. Ten eerste moet je 10 keer zoveel spullen mee nemen dan als je zelf gaat zwemmen (hydrofielen doeken, extra kleertjes, luiers, billen doekjes en een badjas voor jezelf, want anders sta jij te bevriezen) en zo’n omkleed hokje is normaal al passen en meten, maar met een maxi cosi en al het extra spul is het of je een potje twister aan het spelen bent.

Na heel wat werk, was ik eindelijk omgekleed en konden we naar het zwembad. Dat is nog het gevaarlijkst! Met twee tassen een maxi cosi en een tientonner van een baby erin over een natte vloer lopen is echt LEVENSGEVAARLIJK. Maar we hebben het overleefd, zonder dat er wat gebeurd is. Hup gauw Janine omgekleed en toen het water in.

Ze vond de eerste vijf minuten een beetje eng, dus ik heb haar lekker tegen me aangehouden en zo kon ze rustig kijken wat dat allemaal was. Daarna begon ze er ook plezier in te krijgen en na een minuut of 10, deed ze gewoon vrolijk met de rest mee. Het duurde in totaal maar 30 minuten, maar dat is voor die kleintjes echt lang zat.

Eenmaal thuis aangekomen moest Janine haar flesje hebben. Daar is maar weinig van gedronken, want ze was zo moe dat ze steeds in slaap viel. Ik vond het zelf erg leuk, want de docent die ik met zwangerschapszwemmen had doet ook baby zwemmen.

Kortom het was dus leuk om haar na al die maanden weer te zien en nu zonder buik en een mooie/gezonde baby. Maar of we dit elke week gaan doen weet ik nog niet, want het is best een gedoe. Je bent al gauw een anderhalf uur kwijt, terwijl badderen thuis met opruimen maar 30 minuten duurt.

Sinds 2 Oktober ben ik ook weer aan het werk en ik kan je zeggen: ik vind het heerlijk. Even rust aan je hoofd. Begrijp me niet verkeerd ik ben gek op mijn dochter, maar het is soms erg vermoeiend en op het werk kom ik dan toch een soort van tot rust. Wel ben ik van vijf dagen naar drie dagen in de week gegaan, dat is echt genoeg.

Ik heb nog wel een fulltime baan, maar werk parttime. Dit is mogelijk dankzij het ouderschapsverlof waar ik tot eind 2018 gebruik van kan maken. Daarna zien we wel weer verder, hopelijk kan ik dan parttime gaan werken of er is dan wel een tweede op komst en kan ik weer ouderschapsverlof aanvragen. Dat is echter nog zo ver weg, dus daar denk ik nu nog niet over na.

Eerst maar ons lekker van Janine genieten en mijn lijf de rust gunnen die het verdient. Ik moet nog een kilo kwijt en dan zit ik weer op mijn start gewicht, het liefst nog wat extra maar zolang ik maar weer onder die 70 zit vind ik het wel best.