Hij wil niet eten - help, ik heb een peuterpuber

Stephen is nog maar pas 17 maanden geworden, maar ik vrees dat de peuterpuberteit hier echt begonnen is.

Stephen is eigenlijk altijd een makkelijke baby geweest. Hij heeft altijd goed gegeten en goed geslapen, altijd makkelijk geweest om overal achter te laten als dit nodig was, ... Maar nu vrees ik dat die gevreesde peuterpuberteit echt begonnen is. De opvoeding begint.

Waar we vroeger alles aan Stephen konden geven is hij nu echt een stuk kieskeuriger geworden. Als hij het graag eet dan eet hij het met heel veel smaak op en kan het niet rap genoeg gaan. Maar als hij het nu echt niet wil eten houdt hij de lippen stijf op elkaar, draait hij zijn hoofd, duwt de lepel en soms ook zijn bordje weg of laat hij zich helemaal onderuit zakken in de eetstoel.

Ik vind het bijzonder moeilijk om hier mee om te gaan. Want wat is de juiste aanpak?

Als Stephen niet wil eten proberen we even, maar als hij echt niet wil, dan gaat hij maar slapen zonder eten. En dan proberen we het na zijn middagdutje opnieuw. En wil hij echt niet dan krijgt hij helemaal niets.

Maar dan krijgt hij alleen een stukje fruit en geen koekje bij het 3 uurtje. Soms ook een beetje yoghurt. We denken dat dit voor onze kleine man het beste werkt. Hij kan er best wel tegen als hij eens een dagje minder eet. En dan eet hij 's avonds zeker zijn boterhammetje op.

Het is echt moeilijk om de juiste methode te zoeken/ toe te passen als de peutertjes zo moeilijk doen. Wat is juist? Doe ik het wel goed? Zijn er mama's die nog tips hebben? Of die me kunnen zeggen of ik wel goed bezig ben?

Reacties (op Facebook)

Maartje: "Hier ook zo'n eentje. Ik geef haar af en toe een smoothy met groente en fruit erin zodat ze in elk geval wat groente binnen heeft gehad. En 1 keer per week eten we pasta omdat ze daar erg gek op is en lekker veel groente binnen krijgt ermee. Voor de rest laat ik haar lekker ermee klieren. Ze zeggen dat het een fase is dus ga er niet een groot probleem van maken."

Sid: "Meestal gelukkig geen probleem mee mocht hij een keer niet willen halen we zijn bordje weg en eten pappa en mamma gezellig samen door. Het kan soms wel 10 minuten duren voordat hij gekalmeerd is. (Samih word boos als hij zijn eten niet wil.) Meestal begint hij daarna zelf met zijn handje te wijzen dat hij toch wil proberen. Als hij iets echt niet lust (zoals zuurkool) maak ik het op een andere manier klaar en met wat verschillende dingen erin eet hij het wel."

Laura: "Oh dan al ze lekker niet en ging ik eten en dan wilde ze ook ineens. Niet dwingen of moeilijk doen over uurtje weer proberen."