Het opvoeden van je kindje begint

Je kind is nog maar net ter wereld gekomen en nu zul je al een aantal beslissingen moeten nemen. Dit is je eerste kennismaking met het opvoeden. Misschien wil je heel stellig dat jouw kind in zijn eigen bedje slaapt of dat jouw kindje wordt opgepakt als hij huilt.

Dat dit een eerste kennismaking met jouw manier van opvoeden is, zal blijken als je vriendin of schoonmoeder je vertelt dat jij het eigenlijk heel anders aan zou moeten pakken. Je gaat langzaam aan merken wat jij belangrijk vindt en wat jij mee wilt geven aan je baby. Hoe ouder je kindje wordt, des te vaker je merkt dat je ergens bepaalde (andere) ideeën over hebt.

Het is lastig wanneer je merkt dat jouw partner en jij heel andere ideeën hebben over slapen, eten en andere basis dingen. Wat je nu zult merken is dat jullie allebei refereren aan je eigen jeugd en opvoeding. Wat wil jij daarvan terug laten komen en wat beslist niet. Aangezien je partner een andere jeugd heeft gehad dan jij, kan dit botsen met jouw eigen wensen. Als je er samen over kunt praten en uit kunt leggen waarom iets zo belangrijk voor je is, zullen jullie op een middenweg uitkomen.

Jeroen
"Mijn vrouw wilde niet dat onze dochter lag te huilen in haar bedje en haalde haar er dan altijd uit. Uiteindelijk sliep ze geen enkele nacht meer in haar eigen wieg, maar altijd tussen ons in. In het begin begreep ik het en vond ik het ook zielig als ze lag te huilen in haar bedje. Op een gegeven moment begon ik me toch af te vragen of het niet kwam, omdat ze wist dat wij toch wel kwamen om haar mee te nemen naar ons bed. En hoe gek ik ook op mijn dochter ben, ik vind dat de slaapkamer voornamelijk het terrein is van papa en mama. Ook ons seksleven stond hierdoor op een laag pitje. Toen we er uiteindelijk ruzie over kregen, hebben we op het consultatieburo advies in gewonnen. Hoe konden we dit patroon doorbreken? Het was uiteindelijk binnen een week verholpen tot grote tevredenheid van mij en ook van mijn vrouw."

Het belangrijkste bij opvoeden is duidelijkheid en consequent zijn. Naar elkaar en zeker ook naar het kind toe. Jullie eigen referentiekader speelt een grote rol in het opstellen van de regels. De één is bijvoorbeeld erg gericht op wenselijk gedrag. Dus dat het kind netjes eet, vrienden en familie altijd netjes gedag zegt , samen delen etc. De ander is misschien meer op een ander specifieke ontwikkeling van zijn kind gericht. Puzzeltjes kunnen doen, zwemmen, balsporten, fietsen etc.