Papa kookt in de kraamweek blog Mamtonia

Zo die is groot! Roept Mees, WOOOW gilt Rav vanaf de achterbank, we rijden net de straat uit om Finn op te halen van voetbal.

"Waar hebben jullie het over?" vraag ik. Maar de woorden zijn nog niet mijn mond uit of ik zie een gigantische roze Nijntje in de voortuin van de buren. Ooh wat leuk roep ik, Dana is bevallen, overduidelijk van een dochtertje met de naam Ella.

Een week later ga ik op kraambezoek, de dame van de kraamzorg doet de deur open met de boodschap dat ik naar boven mag. Daar ligt Dana met in haar armen een prachtig, letterlijk roze meisje. Ze geeft borstvoeding en het loopt prima vertelt ze.

Ik geef Dana een cadeautje voor Ella, een klein mandje met 'babydingen', rompertje, spuugdoekjes, sokjes en een speentje. Voor Dana heb ik bloemen en een doosje met homemade muffins. “Zelfgemaakt!” zeg ik haar.

Opeens zie ik tranen en het hele gezicht van Dana vertrekt, wat is er? Heb ik iets verkeerds meegebracht vraag ik voorzichtig?

Ze vertelt al in geen dagen een echte maaltijd gegeten te hebben. Manlief heeft de afgelopen dagen pizza en fastfood meegenomen vanuit het werk.

Vermoeidheid en honger kunnen je echt te pakken nemen in de kraamweek. En de kraamzorg dan? Of je moeder, schoonmoeder? De laatste twee wil ze niet lastigvallen en kraamzorg bleek niet heel goed in zelfs het voorbereiden van een fatsoenlijke maaltijd.

Ik overleef de kraamweek wel zegt ze, over een paar dagen kan ik het meeste zelf gewoon weer. Die avond stuur ik Mees naar Dana met een grote pan kippensoep en stokbrood. Een half uur later krijg ik een berichtje met foto van een lege soepkom en met koeienletters DANK JE WEL.

Ook ik heb na mijn eerste bevalling lang op gebakken eieren en noodles geleefd. Diepvries pizza en broodjes chocopasta stonden toen eveneens op mijn karige menu. Ik had er tijdens de zwangerschap geen rekening mee gehouden dat ik grote opstartproblemen zou hebben en mijn herstel langer zou duren. Dat zou me geen tweede keer gebeuren.

Nog voor de bevalling van Finn had ik mijn voorraadkast flink aangevuld, maar de diepvries was mijn echte vriend. Verse groentensoep, kippensoep, pastasaus, ovenschotels en stoofschotels. Ze lagen allemaal klaar voor gebruik.

En toen Finn er eenmaal was kon ik manlief en Mees nog steeds een gezonde maaltijd voorschotelen, zonder te hoeven koken, wat een gemak!

Ik heb toen voor ongeveer twee weken aan maaltijden ingevroren en hoefde enkel wat pasta te koken en bij de soep wat broodjes af te bakken. De rest was allemaal te verwarmen.

Bij Rav natuurlijk precies hetzelfde gedaan, heerlijk om elke dag iets 'bekends' te eten en niet afhankelijk te zijn van de kookkunsten van de kraamzorg of familie. Ik kan het iedereen aanraden!