Doorslapen, wat is dat? Op naar de slaapcoach

Tot nu toe blog ik alleen over mijn blaasklachten, maar er fietst van alles doorheen. Mijn tweede kindje is van huilbaby bij verborgen reflux de eerste 4 maanden, na de start met vaste voeding naar een ’s nachts doorplassende baby gegaan. Tot nu een baby die minimaal een verschoning rond 0.00 uur moet naar ‘ik weet niet waarom hij niet doorslaapt, mogelijk tandjes op komst’ gegaan.

Waar ik me bij de eerste vent nog afvroeg, waar ouders zich nou zo druk om maakten. Want onze vent sliep met 5 weken van 22.00 tot 10.00 u. Dit werd zelfs in de eerste 7 maanden 11.00 uur. Zit ik nu met een ventje, waarbij ik vanaf geboorte denk maximaal 3 nachten heb doorgeslapen in nu 10 maanden tijd. Nee, niet eens de nacht na de keizersnede meegerekend. Want toen had ik een allergische reactie van de morfine.

Kortom, ik ben 40 jaar geworden en voel me momenteel jaren ouder. De helft gaat langs me heen op het werk. Vaak weet ik niet eens hoe ik in de parkeergarage van het ziekenhuis gekomen ben. Vreet me suf aan chocolade, chips en leef op een cafeïne infuus. Het liefste cappuccino met dikke schuimlaag. Blij in de speeltuin is meer, hou die mondkap maar op. Want dan valt de moedeloze blik en de mega wallen niet zo op.

Het kon zo niet langer, de maat was vol. Inmiddels lag hij tussen ons in na 'pseudo kroep' te hebben gehad. Hij had ons bed soort van geclaimd. We moesten consequent blijven met terug naar eigen bed, sussen, blijven terugleggen en ernaast zitten. Dit bij de eerste ook een fase moeten doen, toen deze na ziekte ook te lekker bij ons in bed lag. Echter waren we erg opgebrand. Makkelijker werd het om toch maar te laten liggen, want dan was daar nog maximaal 2 uur slaap.

Het consultatiebureau stelde voor een gezondheidscheck te doen en een slaapcoach in de schakelen. Op het consultatiebureau werd na 5 minuten duidelijk dat ons ventje het prima deed. Zwaar en groot, hoog in de curve, maar goed in verhouding. Hij zit op hurken los en staat al, dus goede ontwikkeling. Gezondheid: check, op naar de slaapcoach. Een lieve oefentherapeute Mensendieck, die na een uitgebreid gesprek kwam met een plan van aanpak.

We waren niet consequent. Dit deed pijn, maar toch was het waar. Onze techniek was verder in orde. In eigen bed, kort sussen, liefst niet optillen en ernaast zitten en aanraken. In ons bed maximaal 10 minuten. Wat nog kon helpen was bed versmallen met voedingskussen en op een boxkleed leggen. Beide tips waren om tussen ons in, op zacht bed na te bootsen. Verder knuffel in shirt overdag om vertrouwde geur toe te voegen.

Ik ging weg met een goed gevoel. Het zou vast pittig worden, maar dit keer zou het lukken. Ik veroordeel geen ouders waarbij het kind tussen hen in ligt hoor. Echter met een chronisch zieke partner die al slecht slaapt, is ‘baby in eigen bed’ hard nodig. Het liep inmiddels tegen de feestdagen en ik was bijna een weekje vrij. Die week moest het lukken, punt.