Baby leren slapen

Uit wanhoop ben ik op zoek gegaan naar hulp met onze baby die 's nachts gewoon echt niet wilde slapen. Ik heb contact gezocht met iemand die zich de kinderfluisteraar noemt. Bij haar heb ik een reading aangevraagd voor wat wij konden doen.

Volgens de kinderfluisteraar had onze baby trauma overgehouden van de bevalling. Het is ook wel zo dat de bevalling heel erg traumatisch voelde voor mij. Ik ben ook erg bang geweest om mijn baby te verliezen toen zijn hartje dipte tijdens de weeën. Ik kan mij zeker voorstellen dat de baby dit ook als traumatisch heeft ervaren. Ik kreeg als opdracht om twee zinnen op te zeggen. Een had betrekking met mijn aarding. De ander ging over dat de angst om het niet te halen losgelaten mocht worden door de baby.

De eerstvolgende nacht ben ik deze zinnen op gaan zeggen. En het werkte. Maar wat ik vooral voelde is dat er bij mij een heleboel stress losgelaten werd. Nu achteraf besef ik mij dat ik nog helemaal stijf stond van de stress. Ik denk dat zowel de baby als ik stresshormonen in het lijf had, wat er voor zorgde dat de baby niet in slaap kon komen. Hij stond nog te 'aan' door de cortisol. Ik begon te werken aan mijn eigen stress loslaten en ik merkte dat, als ik gestrest was, hij niet wilde slapen. Maar zodra ik begon te aarden en rustiger werd, viel de baby ook makkelijker in slaap.

Hierna ben ik ook gaan lezen over rust en regelmaat. Dit kwam omdat mijn baby nu wel 's nachts ging slapen, maar overdag totaal niet. Hij wilde alleen slapen in mijn armen. Na het lezen van de boeken over rust en regelmaat besefte ik dat ik mijn baby dus moest leren slapen in het bedje.

Uiteraard begon ik heel perfectionistisch aan het schema slapen - verschonen - eten- spelen - box - slapen. Maar wel té perfectionistisch. Van mij moest hij slapen als hij vermoeidheidssignalen aangaf. En het schema MOEST gevolgd worden. Als mijn man iets anders deed reageerde ik gelijk gestrest en was ik bang dat het helemaal verpest was.

Dan kregen we ook nog stress over het huilen; ernaar toe gaan bij elk kikje? Of laten huilen? Ik kon hem niet laten huilen. Maar al snel besefte ik dat er twee soorten huiltjes waren. De ene was jengelen, dan viel hij vaak wel in slaap. Maar de ander was echt paniek huilen. Dan had hij het nodig om even getroost te worden.

Wat ons uiteindelijk heeft geholpen om een goed slaapritme te krijgen en onze baby te leren te slapen:

• Een speentje (hij heeft een enorme zuigbehoefte en als hij een speentje inkrijgt valt hij na 1 seconde als een blok in slaap)
• Het besef dat hij echt een rustig plekje nodig heeft om te slapen (de cosleeper in onze slaapkamer) en dat hij niet beneden kan slapen met bijgeluiden.
• White noise
• Schemerige kamer overdag, zodat hij beter inslaapt.
• Schema volgen, maar als hij echt niet kan slapen halen we hem eruit en wachten we tot de volgende vermoeidheidssignalen.
• Inbakeren (want onze baby beweegt ongelofelijk veel en kan echt niet slapen als zijn armen vrij spel krijgen. Ik heb hem eens geobserveerd; hij schrikt zelf wakker van zijn armen als die opeens omhoog schieten).
• Als hij naar bed gaat dezelfde volgorde volgen: inbakeren, white noise aanzetten, speentje indoen, wiegen in mijn armen totdat hij bijna slaapt en hem nog wel wakker in bed leggen. Zodra hij weer gaat huilen, weer even uit bed halen om te troosten en weer terugleggen.
• En als laatste: rust in mij, en los laten dat alles perfect moet.

Nu is onze schat 12 weken oud terwijl ik dit schrijf. We zijn begonnen met hem te leren slapen vanaf week 3. Hij is nu zover dat hij wakker in bed gelegd kan worden, met een speentje en dat hij vanzelf in slaap valt. Als hij tussendoor wakker wordt, dan geven we hem zijn speentje, hij draait zijn hoofd opzij en valt weer vanzelf in slaap.

Wat ik ook heb moeten leren is dat een baby gewoon heel veel slaap nodig heeft en dat hij maar 1 uur per keer wakker kan zijn. Ook is het handig om te weten dat een slaapcyclus van een baby drie kwartier duurt en dat ze in het begin nog erg veel moeite hebben om zelf weer in slaap te komen. En dat als jij je baby slapend in bed legt, dat ze vaak na een half uur alweer in paniek wakker worden. Dus het is echt beter om hem nog wakker in bed te leggen.

Ik zou willen dat ik dit allemaal had geleerd van de kraamverzorgster. Helaas moest ik zelf achter deze informatie komen, want dit heb ik nooit te horen gekregen. Eigenlijk vind ik dat best wel raar. Maar uiteindelijk is alles goed gekomen en heb ik nu een echte droombaby.